Kada je španski gradonačelnik Huan Sančez Gordilo nedavno poveo grupu farmera u „čišćenje“ supermarketa, pokupivši svu hranu kao deo kampanje protiv mera štednje, politički imunitet kao poslanika ga je zaštitio od krivičnog gonjenja. On sada zahteva da i ostali gradonačelnici u Španiji ignorišu zahteve centralne vlade i odbiju dalja otpuštanja i iseljavanja iz stanova. U ovoj eri štednje, takvo flagrantno nepoštovanje zakona trebalo bi ohrabrivati. Ponekad je najveća snaga pokreta njihova sposobnost da ometaju. Zato ovde, u čast kreativnih Indignadosa, predstavljamo pet primera građanske neposlušnosti.
Marš za so
Gandijevo suprotstavljanje britanskim kolonijalnim zakonima o monopolu na so početkom 1930. godine pokrenulo je talas građanske neposlušnosti, što je na kraju dovelo do odlaska Britanaca iz Indije. Odredbe Zakona o soli predviđale su oporezivanje proizvodnje indijske soli, kako bi Indija morala da uvozi britansku so. Gandi i njegove pristalice su započeli dugi marš za proizvodnju soli i pravo da je transportuju bez poreza. Britanci su žestoko ugušili marš. Uhapsili su desetine hiljada protestanata, odbivši da pristanu na ustupke. Marš je bio ograničen i time što nije uspeo da zadobije podršku muslimanskog dela stanovništva.
Ipak, kampanja je imala dugoročne posledice koji su nadomestile neuspeh u postizanju njenog glavnog cilja. Prvo, delovala je kao inspiracija za one koji su u njoj učestvovali, jer mnogi pre toga nisu uzimali učešća ni u kakvom organizovanom pokretu. Drugo, objavila je svetu da su indijske mase ozbiljna sila i da britanska vlast mora da pregovara sa njihovim vođom. Treće, podstakla je nove oblike građanske neposlušnosti. I na kraju, imala je ogroman uticaj na razmišljanja i strategiju drugih, poput Martina Lutera Kinga.
Kampanja u Ekstremaduri
Tokom republikanske ere, agrarna reforma bila je prioritet u ruralnim oblastima Španije. Velika nezaposlenost na selu u velikoj meri je doprinela izbornoj pobedi levičarskog Narodnog fronta. U Ekstremaduri, tokom izborne kampanje 1936. godine, kandidati Narodnog fronta su obećali brzu agrarnu reformu. Radije nego da čekaju da vlada ispuni svoja obećanja, nezaposleni seljaci su počeli da zauzimaju velike posede, počevši sa oko 3.000 farmi u provinciji Badahoz. Vlada, suočena sa nemirima, legalizovala je ova zauzimanja. Stotine hiljada seljaka se naselilo na novim posedima.
Ali ovde se nije radilo samo o zauzimanju zemlje, već se vodila debata šta se može uraditi sa ovom zemljom, da li da se kolektivizuje ili da se dodeli pojedinačnim vlasnicima. Oduzimanje zemlje nije obezbedilo samo zemlju i rad, već i demokratski forum na kome se raspravljalo o budućem razvoju celog društva. Ili je barem tako bilo dok nacionalističke snage generala Franka nisu ponovo okupirale ove teritorije masakriravši seljake i njihove levičarske vođe.
Leteći piketing[1] i sit-in
Radničke borbe tokom istorije SAD često su se graničile sa ustancima, u velikoj meri zbog nasilnih sukoba između vlade i radnika, sve do perioda Nju dila. Talas nasilja tokom Velike depresije stvorio je pravnu i insitucionalnu podršku za američke radnike.
Sindikalno neorganizovani radnici u tekstilnoj industriji i rudnicima uglja, pritisnuti recesijom, ali i inspirisani obećanjem Frenklina D. Ruzvelta da će se brinuti o industrijskim radnicima, započeli su očajničku borbu protiv smanjenja plata i gubitka radnih mesta. A kako bi pobedili u ovoj borbi, izabrali su najradikalniju taktiku, boreći se sa nasiljem štrajkbrehera, policijom i, u nekim slučajevima, proglašavanjem ratnog stanja.
Tokom štrajka tekstilaca 1934. godine, „Leteći odredi“ piketa marširali su od grada do grada pozivajući radnike da se pridruže štrajku. Ovo je bilo posebno važno, jer su ovi radnici radili pretežno u manjim fabrikama i nisu imali jaku sindikalnu organizaciju. Drugi ključni događaj bila je serija sit-in štrajkova radnika u čeličnoj i automobilskoj industriji. U ovim slučajevima, radnici su ometali proizvodnju tako što su zauzimali ključne delove preduzeća odbijajući da se sklone. Veoma delotvorna taktika koja je bila manje nasilna od piketinga, a koju su kasnije preuzeli borci za građanska prava i protivnici Vijetnamskog rata.
MekDonalds u Francuskoj
Lanac brze hrane MekDonalds, tokom svog prvog širenja Evropom 70-ih godina prošlog veka, mnoge zemlje su dočekale sa dobrodošlicom i bez postavljanja suvišnih pitanja. Francuska je uvek bila nešto posebno, poznata po svome otvorenom preziru prema malbouffe (junk food). Pokušaj lanca da 1999. otvori filijalu u Mileu privukao je pažnju Hoze Bovea, militantnog farmera i člana udruženja poljoprivrednika Confédération paysanne. Pre nego što je filijala u potpunosti izgrađena, Bove i njegove pristalice su došli i počeli da je ruše, ciglu po ciglu.
Takve akcije su u velikoj meri simbolične, ali Boveov slučaj bio je samo jedna u nizu akcija protiv GMO-a i junk fooda u Francuskoj. Ove akcije su učinile poznatim ne samo Bovea već i čitav niz drugih aktivista. Oni su činili značajan deo anti-kapitalističkog pokreta koje se kasnije pridružio kampanji protiv Evropskog ustava, kao deo koalicije koja je ubedila većinu Francuza da glasa sa Ne.
Protiv paušalnog poreza[2]
U Engleskoj, najdramatičniji trenutak u kampanji protiv paušalnog poreza verovatno su bili neredi proistekli iz demonstracija na kojima se 31. marta 1990. u centralnom Londonu okupilo oko 200.000 ljudi. Policija je na kraju, što je prilično neoubičajeno, izvukla deblji kraj. Iako simbolički značajan, poraz policije je rezultat niza taktičkih grešaka. Vlasti možeš da uhvatiš nespremne s vremena na vreme, ali one uče na svojim greškama, uključujući naučene lekcije u buduće planove. Ono što je važno jesu osnove ovih spontanih akcija koje su daleko dugovečnije od građanske neposlušnosti.
U slučaju kampanje protiv paušalnog poreza, razvila se mreža udruženja širom zemlje, koja su pozivala na neplaćanje. Ove grupe su okupile ljude koji su u početku bili prilično izolovani ili uopšte nisu bili politički aktivni. Njihova taktika bila je otpor na svakom koraku: odbijanje registrovanja, osporavanje poreskih prijava i time zagušivanje pravnog sistema, i konačno odbijanje plaćanja. Sve ove akcije bile su izuzetno efikasne. Prikupljanje poreza bilo je neuspešno, a situacija je polarizovana na štetu vladajućih konzervativaca, koji su na kraju smenili svoju liderku Margaret Tačer i povukli zakon.
***
U svakom od ovih primera, ključno pitanje nije ni nasilje ni nenasilje, niti je to legalnost ili nelegalnost već – ometanje. Masovni pokreti praktikuju građansku neposlušnost kada prepoznaju da glatko funkcionisanje društva zavisi od njihovog organizovanja, gašenja ili aktivnog ometanja. Ove stvari potpuno izluđuju političare. Na ovaj način društvo napreduje.
Richard Seymour, The Guardian, 20.08.2012.
Izbor i prevod Miroslav Marković
Peščanik.net, 24.08.2012.
- Piketing je forma štrajka u kome se radnici koji štrajkuju okupljaju pred ulazom fabrike ili neke druge ustanove gde su zaposleni sprečavajući ulazak drugih radnika koji bi želeli da rade ili štrajkbrehera. Smatra se najradikalnijom formom štrajka. ↑
- Paušalni porez je porez koji plaća svaki građanin nezavisno od prihoda, imovine, porodičnog stanja itd. ↑
javniservis.me 
sve se moze, kad se hoce i kad ima ko. da nije pedje bulatovica i miska vukovica, ponekad bi se covjek i prevario da cita i analizira statistiku, bas svasta.
Ovdje zaista ima dobrih primjera kako se to radi ako postoji uvjerenje u javnosti da su oni koji upravljaju društvom ili firmom toliko zli da “normalna” sredstva nemaju svrhu.
Imamo i mi takvih primjera. Evo jednog, tipičnog za nas:
Čovjek je zauzimao značajno i odgovorno mjesto u državnoj administraciji, posao je obavljao savjesno. Bio je antiratno angažovan, član SDP-a. U jednom trenutku mu je naloženo da odredi mjesta na Skadarskom jezeru za pretakanja švercovanog goriva iz Albanije(domaći-državni šverc, te kontigenti nafte za Mladićeve/Karadžpćeve tenkove).Odbio je da izvrši naređenje koje mu je prenio resorni Ministar, a koje je ovom proslijedio lično Đukanović, sa obrazloženjem da je njegova uloga zaštita voda a ne njihovo uništavanje.
Ostao je bez posla zbog toga. Đukanović je tražio da ga zbog odbijanja “zadatka” otpuste sa posla. To mu je tada prenio lično Ministar Rašović izraživajući mu iskreno žaljenje “ali mora”.
Jedva je preživljava: dvoje djece, supruga prosvjetni radnik-jedina primanja.
Kada su se posvađali Jadan i Grdan, taj moj poznanik i nekadašnji prijatelj je ne samo stao na stranu Jadana koji ga je otpustio sa posla, već je bio njegov prepoznatljiv i veoma bučan agitator: “On je poslednja odbrana Crne Gore, sad je biti ili ne biti, svi za Mila, Crna Gora je u pitanju…” – govorio je.
Ubrzo je vraćen na pređašnju poziciju, više se živ ne čuje, “ugledni” je funkcioner SDP-a .
Sjećam se svega toga ……. u pitanju je tadašnji vodoprivredni inspektor Nikola Spahić, samo ne znam da li je vraćen baš na pređašnju poziciju …….
Novi Sindikat RTCG upravo smo kreirali PETEICIJU na sajtu AVAAZ GRAĐANSKIH PETICIJA KOJA ĆE SE UPUTITI NA ADRESU MINISTRA UNUTRAŠNJIH POSLOVA, IVANA BRAJOVIĆA:
“ IZMJESTITE SKLADIŠTE NAORUŽANJA I MUNICIJE IZ PODRUMA RADIO I TELEVIZIJE CRNE GORE“!
DA BI SMO TO POSTIGLI, POTREBNO NAM JE 100 POTPISA NA SAJTU AVAAZ GRAĐANSKIH PETICIJA! ELEKTRONSKO POTPISIVANJE IZVRŠITE NA NA SLJEDEĆOJ ADRESI:
http://www.avaaz.org/fr/petition/Deplacer_le_depot_darmes_et_de_munitions_de_la_Maison_de_la_Radio_et_la_Television_du_Montenegro_service_public_1//?launch
Dakle, ne trebate zaboraviti da je RTCG (Radio i Televizija Crne Gore) takođe i skladište nepoznate količine, vrste i namjene oružja i municije i da trebate biti zabrinuti za vašu bezbjednost, pogotovo ako ste vi meta te municije i naoružanja!
Novi Sindikat je u junu konstatovao da je jedino Ministarstvo Vojske Crne Gore odmah i korektno regaovalo na naš dopis (ne pripada Vojsci i Vojska nema mandat kontrole)!
Međutim, niko nije do sada odgovorio – Zašto se u podrumu RTCG nalazi oružje i municija, koja je količina, vrsta i namjena!?
Nakon otkrića činjenice o da je RTCG skladište oružja i municije. Ne samo da ćuti generalni direktor Rade Vojvodić, nego i Inspekcija zaštite na radu, iako je od dopisa (početak maja) prošao zakonski rok za odgovor od 2 mjeseca!
Tada smo postavili i pitanje:
Zašto direktor Uprave policije, Božidar Vuksanović ćuti i ne preduzima ništa od 23. maja 2012 od kada je obavješten od strane Novog sindikata?
citiram odgovor direktora Uprave Policije koji je potom stigao:
Poštovani,
U vezi dopisa koji ste uputili, obavještavam vas sljedeće:
Nadležna služba je izvršila provjeru naoružanja specifiranog u prilogu koju je u ranijem periodu dostavilo rukovodstvo RTCG.
Konstatovano je da se ne radi o naoružanju koje je vlasništvo Uprave policije.
Evidencija o oduzetom, nađenom i predatom naoružanju, shodno Zakonu o oružju je nadležnost Ministarstva unutrašnjih poslova.
DIREKTOR
Dr Božidar Vukasanović
IZ NAVEDENOG, PROIZILAZI:
1. Uprava policije je provjerila RANIJI opisak naoružanja RTCG
2. NESUMNJIVO JE DA DA RTCG POSJEDUJE ORUŽJE ALI NE ZNA SE KOJE,KOLIKO, PO KOM ZAKONU I SA KOJOM SVRHOM?
3. PO NAŠOJ PRIJAVI, OVIH MJESECI NIJE VRŠENA KONTROLA NAORUŽANJA I MUNICIJE ČIJE POSTOJANJE JE OTKRIO POMINJE ORGANIZATOR FIZIČKOG OBEZBJEĐENJA RTCG, VESELIN PAVLIĆEVIĆ!
4. Ta, ranije (ne zna se kad) prijavljena municija i naoružanje od strane RTCG, nije pripadala Upravi policije a sadašnja (kao i bilo koja prethodna, iz pisma ministra Vojske, NE PRIPADA NI VOJSCI CRNE GORE!
5. Informacije o skladištu municije i oružja u RTCG, po VUKSANOVIĆU koji se poziva na Zakon, u posjedu su Ministarstva unutrašnjih poslova KOJE I DALJE ĆUTI!
NOVA PITANJA ZA BOŽIDARA VUKSANOVIĆA I DRŽAVNE ORGANE:
1. Zašto Uprava policije sada ne provjeri količinu, vrstu,namjenu i bezbjednost oružja i municije koji se nalaze u skladištu RTCG?
2. Osim Ministra unutrašnjih poslova koje zna sve, po BOŽIDARU VUKSANOVIĆU, ŠTO SE TIČE UPRAVE POLICIJE, SVAKO U CRNOJ GORI MOŽE IMATI KOLIKO ŽELI ORUŽJA MUNICIJE, VRSTU I NAMJENU I TRGOVATI NJIME!?
DA LI JE TO SKLADIŠTE NAPUNJENO DONESENIM I KORIŠĆENIM ORUŽJEM I MUNICIJOM SA DUBROVAČKOG RATIŠTA?
3. DA LI SKLADIŠTE MUNICIJE I ORUŽJA U RTCG SLUŽI KAO PIJACA ZA TRGOVINU NAORUŽANJA?
4. AKO ORUŽJE I MUNICIJA NE PRIPADAJU POLICIJI I VOJSCI, KOME PRIPADAJU, DA LI JE TO NEKA TRGOVAČKA FIRMA, RTCG ILI NEKI PRIVATNIK?
5. DA LI U TOM ARSENALU IMA I NUKLEARNOG NAORUŽANJA?
6. Da li će se to oružje i municija upotrijebiti jednog dana i protiv građana crne gore?
9. OD BOŽIDARA VUKSANOVIĆA TRAŽIMO DA NAM PREDA I TAJ STARI SPISAK ORUŽJA I MUNICIJE KOJI JE PREDALA RTCG UPŠRAVI POLICIJE DA JAVNOST I POTENCIJALNI KLIJENTI IMAJU PREDSTAVU O TOJ „ROBI“!
NAKON 4 MJESECI ĆUTANJA SVIH INSTITUCIJA CRNE GORE (OSIM NEFIRANJA ODGOVORNOSTI VOJSKE I POLICIJE), CILJ OVE
PETICIJE JESTE DA MINISTAR UNUTRAŠNJIH POSLOVA, IVAN BRAJOVIĆ IZVRŠI SVOJU SLUŽBENU DUŽNOST I IZMJESTI SKLADIŠTE MUNICIJE IZ CIVILNOG OBJEKTA, DOMA RTCG NA NEKO BEZNJEDNO MJESTO
DA BI SMO TO POSTIGLI, POTREBNO NAM JE 100 POTPISA NA SAJTU AVAAZ GRAĐANSKIH PETICIJA! ELEKTRONSKO POTPISIVANJE IZVRŠITE NA NA SLJEDEĆOJ ADRESI:
http://www.avaaz.org/fr/petition/Deplacer_le_depot_darmes_et_de_munitions_de_la_Maison_de_la_Radio_et_la_Television_du_Montenegro_service_public_1//?launch
Dragan Janjić,
tel. +382 67 326 797
Predstavnik Novog Sindikata RTCG za odnose sa javnošću
Représentant du Nouveau Syndicat de Radio et Télévision du Monténégro pour les relations publiques
Representative of The New Trade Union of Radio and Television of Montenegro for Public Relations
Representante de Nuevo Sindicato de Radio y Televisión de Montenegro para Relaciones Públicas
Dragane, potpisaću peticiju, ali te molim da mi odgovoriš je li sprdnja kad u pitanju broj 5. upućenom Božidaru Vuksanoviću i državnim organima pitaš ima li u tom arsenalu nuklearnog oružja? …… kakvo nuklearno oružje može posjedovati Crna Gora ili neki pojedinac? …..
Kada je oružje i municija u pitanju treba biti veoma ozbiljan! Pošto kriju po svaku cijenu o čemu se radi, mi imamo pravo nagađati do granica najcrnjih slutnji.
KADA Vlada Crne Gore LAŽE UJEDINJENE NACIJE (POSJEDUJEMO DOKUMENT O TOME), kada su spremni na svako bezakonje, progon neistomišljenika, kriminal, nezamislive perfidne pritiske,prijetnje i ucjenjivanje gladovanjem naroda samo da dobiju glas na izborima (otvoreno idu po kućama u određenim djelovima Podgorice sa članskim formularima stavljajući do znanja da nema “niko bolji od Mila, koji će se ponovo formalno aktivirati u vlasti”…),I ZNAJUĆI KRIMINOGENU PROŠLOST “GOSPODARA”, ŠTO SVE DRUGO MOŽEMO OČEKIVATI…?
Dok god javno ne kažu ČIJE JE, kakvo su oružje i municija u pitanju, količina,namjena i ZAŠTO U ATOMSKOM SKLONIŠTU CIVILNE ZGRADE RTCG, JA I SVAKO DRUGI IMAM PRAVO DA NAGAĐAM NAJGORE!
BY THE WAY, POSTOJI, ILI SE OZBILJNO VJERUJE DA POSTOJI TAKOZVANO “PRLJAVO” NUKLEARNO NAORUŽANJE, SKLEPANO U “DOMAĆOJ RADINOSTI” TERORISTA MALE SNAGE ALI VELIKE MOĆI ZAGAĐENJA. POSTOJI I MASOVNA MUNICIJA OD OSIROMAŠENOG URANIJUMA TAKOĐE…
MEĐUTIM, POSTOJI I ORUŽJE I MUNICIJA KOJI SU KORIŠĆENI I ZAPLJENJENI NA DUBROVAČKOM RATIŠTU A KOJE SADA TREBA KRITI NEGDJE GDJE NIKOME NE BI PALO NA PAMET DA GA TRAŽI A KOJE BI SVJEDOČILO O CRNOGORSKOJ UMJIEŠANOSTI U ONO ŠTO SVI ZNAMO ALI ŠTO SE MINIMIZIRA,KRIJE ILI SE ZBOG TOGA NEKO VEĆ STIDLJIVO I TIHO IZVINJAVAO HRVATSKIM VLASTIMA. TO BI BILA I NAJBLAŽA VARIJANTA SKLADIŠTA UBOJNIH SREDSTAVA U RTCG!
Sve je to u redu Dragane, ali se ipak nemoj frljokati nuklearnim oružjem i proglašavati Crnu Goru svjetskom nuklearnom silom ….. nijesu to bombe kragujevke …. :)
P.S. …. potpisao sam peticiju kao Fantom sa portala javniservis.me ….. :)
Ne mogu da vjerujem Janjiću, da do ovog momenta imaš samo 7 (sedam) potpisnika peticije ……. je li moguće da smo skroz pukli, ili ste vi kontraši ovakve TVCG nešto zasrali …… :(
From: Dragan Pejanovic
Date: 2012/8/30
Subject: POTPIŠITE PETICIJU NOVOG SINDIKATA RTCG: ” IZMJESTITE SKLADIŠTE NAORUŽANJA I MUNICIJE IZ PODRUMA RADIO I TELEVIZIJE CRNE GORE”!
To: Dragan Janjić
Cc: Sekretar MUP
Gospodine Janjiću,
Povodom cirkularnog maila koji sam i ja dobio, po nazivom “POTPIŠITE PETICIJU NOVOG SINDIKATA RTCG: “ IZMJESTITE SKLADIŠTE NAORUŽANJA I MUNICIJE IZ PODRUMA RADIO I TELEVIZIJE CRNE GORE“! “, obavještavam Vas da sam odmah zatražio infomacije u vezi konkretnog slučaja.
Na osnovu dobijenih informacija obavještavam Vas da je RTCG, u skladu sa zakonskom procedurom, predala naoružanje nadležnom organu, dana 21. juna 2012. godine, o čemu postoji potrebna dokumentacija.
S poštovanjem,
S E K R E T A R
Dragan Pejanović
Ako se osjećate omalovaženi kao osoba i građanin ovakvim neubjedljivim i ovako kasnim “odgovorom” SEKRETARA KABINETA MINISTRA UNUTRAŠNJIH POSLOVA,koji se dosjetio TEK nakon objavljivanja PETICIJE NA GRAĐANSKOM MEĐUNARODNOM SAJTU AVAAZ, u par rečenica otpiše ozbiljan problem skladišta i municije ČIJI SE VLASNIK NE ZNA, u Radio i Televiziji Crne Gore, kao što se osjećamo mi iz Novog Sindikata RTCG, ONDA POTPIŠITE PETICIJU KOJA ĆE BITI STAVLJENA NA MINISTARSKI STO IVANA BRAJOVIĆA!
OVAKAV ODGOVOR SEKRETARA MINISTARSTVA UNUTRAŠNJIH POSLOVA POKAZUJE DA SE CRNOGORSKA DIKTATURA MOŽE UZDRMATI OVOM PETICIJOM I UČINJETI ZNAČAJAN KORAK KA DEMOKRATIJI I GRAĐANSKOJ SVIJESTI KOJOJ SE NE MOŽE PODVALJIVATI…
OBAVIJESTITE I VAŠE PRIJATELJE O OVOJ PETICIJI PROSLIJEĐIVANJEM OVOG MAILA.
SAJT ZA PETICIJU:
http://www.avaaz.org/fr/petition/Deplacer_le_depot_darmes_et_de_munitions_de_la_Maison_de_la_Radio_et_la_Television_du_Montenegro_service_public_1//?launch
Gospodine Pejanoviću,
Prije svega, molim vas da ovakvim odgovorom ne vrijeđate ozbiljnost,istinsku nezavisnost Novog Sindikata i inteligenciju njegovih funkcionera jer ste, izgleda, u vladi navikli da imate posla samo sa izvjesnim NOVINARIMA, izvjesnim NVO, izvjesnom OPOZICIJOM koji ne produbljuju niti istražuju vaše retoričke izjave kojima olako otpisujete velike probleme!
Iako ste sekretar Ministarstva i uz dužno poštovanje vaše funkcije (nažalost ograničeno brojnim primjerima ignorantskog odnosa cjelokupne vlade prema kršenjima ljudskih prava i sindikalnih sloboda Novom Sindikatu RTCG, o čemu govore i dva zvanična Izvještaja Komiteta za slobodu udruživanja Međunarodne Organizacije Rada i LAŽ VALDE CRNE GORE MEĐUNARODNE ORGANIZACIJE RADA DA ĆE “NA PRVOJ SVOJOJ NAREDNOJ SJEDNICI RAZMATRATI PROBLEM NOVOG SINDIKATA”, NEODRŽANU RIJEČ IZ NOVEMBRA 2011) , ja i moj sindikat, građani Crne Gore imaju prava sumnjati u ovu vašu izjavu!
Dakle, samo ovakva vaša izjava nije dokaz istinitosti vaših riječi jer bez dokaza ne znači ništa jer niste odgovorili na krucijalna pitanja:
1..ZAŠTO JE CIVILNA ZGRADA RTCG SLUŽILA KAO SKLADIŠTE ORUŽJA I MUNICIJE NEPOZNATE VRSTE ,KOLIČINE I NAMJENE?
2. ČIJE JE TO ORUŽJE I MUNICIJA S OBZIROM DA SU GA SE ODREKLE I VOJSKA I POLICIJA?
3. KADA JE,NAVODNO, UKLANJANO TO SKLADIŠTE, ZAŠTO NISTE POZVALI NEZAVISNE SVJEDOKE TOG ČINA, MEĐU KOJIMA PRVENSTVENO PREDSTAVNIKA NOVOG SINDIKATA KOME SE VJERUJE? JER, NE SAMO DA SMO NEPOTKUPLJIVI VEĆ SMO, UPRAVO ZBOG TOGA IZLOŽENI TERORU VLADE I NESPOSOBNIH (ALI POSLUŠNIH DIREKTORA U RTCG), LIŠAVANJU SINDIKALNIH PRAVA, SUDSKE NEPRISTRASNOSTI, ZBOG NAS VLADA CRNE GORE I SUDOVI NE POŠTUJU MEĐUNARODNE KONVENCIJE, DOBIJAMO OTKAZE ZBOG IZMIŠLJENIH RAZLOGA…A PREDSJEDNICA VRHOVNOG SUDA, VESNA MEDENICA I PREDSJEDNIK VIŠEG SUDA U PODGORICI, MUŠIKA DUJOVIĆ UDRUŽENI, ČAK IZVODE SVOJEVRSNI DRŽAVNI UDAR PREKO PRAVNOG SISTEMA CRNE GORE SAMO DA NE BI POSTUPILI PROTIV RECEPCIONERA RTCG (KOJI ZNAJU NEŠTO O ČEMU TREBA ĆUTATI)! BOLJE JE ZA VAS, ODNOSNO, PRIJE SVEGA ZA VESNU MEDENICU I MUŠIK DUJOVIĆA DA NE TRAŽITE DOKAZE ZA OVU MOJU TVRDNJU, JER OSIM PAPIRA, SVJEDOK MI JE I NEKADAŠNJI EVROPSKI KOMESAR ZA PROŠIRTENJE EU, GOSP. OLI REN!
3. ZAŠTO VLADINI ORGANI I NJEN PREMIJER ĆUTE NA SVE NAŠE DOPISE OD TOG,NAVODNOG, 21. JUNA KADA JE “RTCG, u skladu sa zakonskom procedurom, predala naoružanje nadležnom organu” ?
4. KAKO DA BUDEMO SIGURNI DA JE RTCG PREDALA SVE ŠTO SE OD ORUŽJA I MUNICIJE NALAZI U NJENOM PODRUMU AKO “NADLEŽNI ORGAN” NIJE IZVRŠIO INSPEKCIJU DOMA RTCG ODMAH PO NAŠOJ PRIJAVI?
5. “NADLEŽNI ORGAN”, KOJI POSTUPA PO ZAKONU, ODMAH PO SAZNANJU REAGUJE SOPSTVENOM INSPEKCIJOM I PROCEDUROM A NE ČEKA BAR JEDAN MJESEC DA MU OSUMNJČENI (KOJI JE PRIZNAO DJELO) PREDA INKRIMINISANA UBOJNA SREDSTVA.
6. GOSPODINE PEJANOVIĆU, MOGUĆE JE DA NISTE RAZUMJELI OVE MOJE RIJEČI ILI IH TUMAČITE SA NEKOM POZADINOM? AKO JE TAKO, TO JE ZBOG TOGA ŠTO VI I VLADA CRNE GORE NE GOVORITE JEZIKOM KOJIM JA I NOVI SINDIKAT GOVORIMO: JEZIKOM EVROPSKE CIVILIZACIJE SVETINJE PRAVA I SLOBODA!
DAKLE, OVAKVO VAŠE PISMO JE IRELEVANTNO U ODNOSU NA POSTALJENI PROBLEM I NE SMATRAMO GA ODGOVOROM ŠTO ZNAČI DA SE PATICIJA NASTAVLJA DO DALJEG…
POŠTO JE VAŠE PISMO I MOJ ODGOVOR OD OPŠTEG JAVNOG ZNAČAJA, BIĆE CIRKULARNO!
Sa, nažalost, ograničenim poštovanjem vaše funkcije (ne ocjenjujem vaše lične moralne osobine),
Dragan Janjić,
tel. +382 67 326 797
Predstavnik Novog Sindikata RTCG za odnose sa javnošću
Représentant du Nouveau Syndicat de Radio et Télévision du Monténégro pour les relations publiques
Representative of The New Trade Union of Radio and Television of Montenegro for Public Relations
Representante de Nuevo Sindicato de Radio y Televisión de Montenegro para Relaciones Públicas
Devet potpisnika peticije, a deveti Veseljko Koprivica …….. jebeš mi sve ako nijesi u pravu za nukleano oružje, inače se od konvencionalnog ne bismo ovako usrali …….. :)