Žabljak je prije 30 godina bio najznačajniji planinski centar SFRJ istočno od Slovenije. Osamdesetih su hoteli u Žabljaku nagrađeni najvećim jugoslovenskim godišnjim nagradama u jugoslovenskom planinskom turizmu – sa 3 “srebrne pahulje”. Aerodrom je izgrađen 1954 kada se još živjelo na ratne kupone i “tačkice” a aeroplan bio san. 1971 je donesen urbanistički plan grada a 1972 je izgrađen asfaltni put do Mojkovca (70 km) kroz kanjon Tare. 1961 je prvi strani investitor, Club Medeteranee, otvorio svoje francusko eko naselje u Kužnom dolu blizu Crnog jezera. Sedamdesetih je napravljeno 8 velikih i malih hotela, od kojih danas nema živog nijednoga. Durmitor i Tara su UNESCO-ova Svjetska Baština od 1980, Man&Biosphere Reserve od 1976. 1987 godine NP Durmitor je dobio najvišu nagradu UNESCO-a. Danas đukanovićevi harmonikaši i ribokradice diriguju našom turističkom planinskom turbo folk kataklizmom..
1972-e je nabavljeno 6 ski liftova koji rade i danas. Istočno od Slovenije postojala je tada samo žičara u Tetovu na Šar planini. Šta je izgradilo Đukanović i negova kamarila što će da traje i služi, ne 45 godina, nego 5 godina? Njihove ulice i trotoari se već poslije 5 godina samorazgradjuju zbog kvaliteta radova. Za 30 godina su uspjeli da sve što su generacije sticale unakaze i polome.
Hotel Planinka (400 ležaja) je likvidiran prošle godine kao zadnji trag ozbiljnog razmišljanja o turizmu na Žabljaku. Ostale velike hotele i sistem žičara Veliki Štulac su spržili ranije. Hotel Durmitor đukanovići masakriraju ovih dana. Grčki ugursuz i tranzicioni špekulant, g.Statis, je kupio kulturnu i duhovnu istoriju crnogorsku. Ruši zaštićeno kulturno dobro i obećava novo još starije i ljepše. Tako su bombardovali Dubrovnik da bi ga napravili ponovo još lepši i stariji.
1989/90 godine u Žabljaku su izgrađene tri najmodernije žičare dvośedešnice u to doba sa ukupnom dužinom od 4 kilometra i sa svom potrebnom infrastrukturom: staza, tabača snijega, prevoza, radnih mašina, pratećih servisa i kompetentnom radnom snagom.
Danas, vladin Razvojni fond troši 5.000.000 eura za rekonstrukciju žičare-šklopocije u S. kuku da bi poslije 6 mjeseci skalamerija na polazu sagorela. Sada sa tim uglješom, tim živim gvozdenim fosilom, Đukanović trči turističku utrku. Osamdesetih godina broj noćenja turista je prelazio 120.000. Danas nepomenici ne smiju da kažu koliko je noćenja bilo u Žabljaku 2017 godine. Fijasko je totalan. Zadnji hotel, Planinka, zaostao iz godina prosperiteta i slave, zadavljen je prošle godine. Nekada su se dnevni pazari u hotelima u banku predavali u plastičnim kesama iz supermarketa a danas dnevni prihodi svih hotela mogu stati u kesicu za lijekove iz apoteke. Kvalitet turističke ponude i prihodi od turizma su se srozali do dna, u glib.
Brđanski lokalni čelnik dozvolio je sebi da kaže da se u Ž. traži krevet više i da mu se smije cijela država. Daleko je Budalina Tale. Đukanovićeva ekonomska mudrovanja i praktična politika su sve sručili do prašine. Nekad su radnici Ski Centra Durmitor boravili u Austriji, Italiji i Njemačkoj na studijskim putovanjima, sada Premijer i kamarila idu na hadž u Azerbejdžan za turističko ski prosvjetljenje. G.Radulović, ministar šarlatan, otišao je u Kan da ponudi Durmitor na pazar. Svjetska baština UNESCO-a na pazaru. Nema tu ljeba, gospodo draga. Danas nekadašnje ribokradice žongliraju ribolovnim revirima, imovinom i vizurama svjetske baštine, jednog pacera je zapalo da igra turistički šah sa svjetskim alama a kusi i repati prodaju Durmitor po lihvarskim jazbinama.
Premijer telali o stranim investicijama a u periodu
2006-2010 u Žabljaku je izgrađeno oko 2.000 vikendica tj uloženo je najmanje 70.000.000 eura. Da li je to malo? Malo je jer nema dovoljno bjelosvetskih špekulanata i lihvara da pokažu crnogorski patriotizam kupovinom crnogorske zemlje. Nema cg patriotizma bez azijatskog despota, grčkog rsuza i domaće političke protuve. Da li se sve moralo ovako survati? Da li je moralo propasti i ovih 50-70 miliona, pa neka su divlje vikendice? Koliko još treba “stranih investitora” da bi se nešto pokrenulo u Žabljaku? Divljačkom neznanijom i nepoštovanjem zakona i planova svake vrste sav taj novac je završio u jami bezdanici neodrživog investiranja. Prostor je unakažen, infrastruktura razbucana.
Već godinama razgaljuje nas Premijer bajkom o 8 miliona uloženih u razvoj Žabljaka. Uloženo je 8 miliona u propale projekte koji su postali primjer korupcije i investicionih promašaja i vodenični točak o vratu Opštine. U međuvremenu je samo mjesto doživjelo urbani fijasko, ekonomski slom, narod egzodus a NP Durmitor sunovrat. U cijeloj Opštini sada živi oko 2.000 ljudi o kojih 700 penzionera. Škola broji oko 200 đaka. Prošle godine 10 beba rođeno.
Stariji stanovnici se okupljaju na sahranama a potomstvo na fejsbuku jer pečalbare po Americi, Engleskoj, Njemačkoj, Norveškoj, Finskoj, Rusiji dok na Žabljaku kolo vode đukanovićevi ugursuzi, azerbejdžanske spahije i nikšićki gilipteri.
Darko Stijepović 13. maj 2018 godine
Centar za razvoj Durmitora
javniservis.me 
Komentariši