Pisac Mirko Kovač (75) umro je danas u Rovinju u Hrvatskoj, gdje je živio od 1991. godine. Autor je više romana, zbirki pripovijetki, eseja, TV-drama i filmskih scenarija.
Mirko Kovač je rođen u Petrovićima u Banjanima, 26. decembra 1938. godine.
Studirao je na Akademiji za pozorište, film i televiziju, na odsjeku dramaturgije, u Beogradu.
Prva knjiga proze Gubilište (1962.), doživljava političku i ideološku osudu “zbog crne slike svijeta”, a hajka na pisca trajala je tokom cijele 1963. godine.
Roman Moja sestra Elida izlazi 1965. godine, a kratki roman Životopis Malvine Trifković 1971. godine. On biva dramatizovan i izveden 1973. na sceniAteljea 212 u Beogradu, te preveden na engleski, francuski, italijanski, holandski, mađarski i švedski.
U Švedskoj je doživio tri izdanja, a u Francuskoj je izašao i kao džepno izdanje u ediciji Rivages poche. U Zagrebu mu izlaze romani Ruganje s dušom (1976); Vrata od utrobe (1978) koji dobija Ninovu nagradu kritike (1978), nagradu Željezare Sisak (1979), i nagradu biblioteka Srbije za najčitaniju knjigu (1980).
Vrata od utrobe je vjerovatno najbolji Kovačev roman, složene post-modernističke narativne tehnike u kojemu se preklapaju autorova vizura rodne Hercegovine u rasponu više decenija i spiritualne dileme vjerske i sekularne naravi.
Slijede romani Uvod u dugi život (1983), te Kristalne rešetke (izdanje Bosanska knjiga, Sarajevo, 1995).
Zbirka novela Rane Luke Mešterevića (1971.) dobija nagradu Milovan Glišić, ali mu je ta nagrada oduzeta 1973. godine, a knjiga povučena iz knjižara i biblioteka. Dopunjeno izdanje istoimene zbirke izlazi 1980. Novoj pripovijeci iz te knjige Slike iz porodičnog albuma Meštrevića pripala je Andrićeva nagrada. Zbirka pripovijedaka Nebeski zaručnici izlazi 1987. i dobija nagradu izdavača BIGZ.
Evropska trulež (1986.), knjiga eseja nagrađena je NIN-ovom nagradom Dimitrije Tucović. Dopunjeno i popravljeno izdanje pod naslovom Evropska trulež i drugi eseji izlazi u Zagrebu (1994.). Knjiga publicističkih tekstova Bodež u srcu objavljena je u Beogradu (1995.).
Kovač se našao na udaru Miloševićeve politike krajem 1980-ih godina, te je emigrirao u Hrvatsku. Tekstovi pisani srpskim jezikom uglavnom su izašli na hrvatskom pod piščevim uredništvom, a u pripremi su mu izabrana djela u 12 svezaka. U Sarajevu su mu izašle Izabrane knjige, u šest tomova (izdanje Svjetlost, 1990.).
Napisao je scenario za filmove: Mali vojnici, Lisice, Okupacija u 26 slika, Pad Italije, Tetoviranje i dr. Autor je više TV i radio-drama. Knjige su mu prevođene na nemački, francuski, italijanski, engleski, švedski, holandski, poljski, mađarski, i dr.
Dobitnik je Trinaestojulske nagrade i prve Njegoševe nagradeu u nezavisnoj Crnoj Gori, za knjigu priča “Ruže za Nives Koen”. Dobio je i internacionalnu nagradu Tuholski (Tucholsky Prize) švedskog PEN-centra za 1993, te Herderovu nagradu za književnost 1995. godine.
Od 1991. živio je u Rovinju u Hrvatskoj.
javniservis.me 
Komentariši