Momčilo D. Pejović: Krađa struje uz ili bez blagoslova „Da je vječna Crna Gora“?

Ma šta (mi) kažeš i dokle da (me) ubjeđuješ da se može desiti u jednoj najstarijoj ekološkoj, pravnoj, demokratskoj, reformskoj, (pro)evropskoj i NATO-vskoj u skoroj budućnosti, nezavisnoj državi, kakva je Crna Gora, da se toleriše krađa-lopovluk (narodski rečeno) struje odnosno tajno-javno, privremeno i (ne)ovlašćeno uzimanje – pozajmljivanje iz everopskog elektrosistema (interkonekcije) bez ili sa blagoslovom „Da je vječna Crna Gora“ i koalicionih zvaničnika u vlasti? Samo je jed(i)no moguće da oni na vlasti (ni)jesu blagovremeno i potpuno informisani o navedenom „slučaju“? Ni šverc duvana i nafte, koji se dešavao u Crnoj Gori u posljednjoj deceniji 20. vijeka, nije bio bez blagoslova tadašnjih državnika i visokih partijskih funkcionera, a sve u interesu (o)čuvanja neophodne supstance naroda-građana ondašnje Crne Gore u monolitnoj SFR Jugoslaviji optočenoj bratstvom i jedinstvom! 

Ko može da kaže da Crna Gore nije odavno dostigla moderne i visoke (ev)ropske standarde? Neki evropski i regionalni zvaničnici čak tvrde da ih je Crna Gora odavno prestigla ili nadmašila! Dva su velika ili značajna faktora koji nam potvrđuju da se Crna Gora već potvrdila na (ev)ropskome putu, kao i da je njena „politička nacionalno osviješćena, zdravorazumska politička elita“ još iz vremena „rata za mir“ pokazala sve svoje nesporne raskošne moralno-političke kvalitete, ustaljene visoke crnogorske životne standarde i (m)oralne norme. Sve je podređeno devizi “Da je vječna Crna Gora”!

Visoki dometi ukupnog napretka posebno se ogledaju u nenadmašnom ekonomskom, državno-evropskom prosperitetu sa evropskim standardom njenih više od dvije trećine građana, koji su potpuno osiromašeni i dovedeni na ivicu egzistencijalne propasti. Drugi značajan faktor jeste (ne)postojanje organizovanog kriminala sa samo tridesetak organizovanih kriminalnih grupa koje se intezivno nadgledaju i drže pod kontrolom, pa se zbog toga i dešavaju brojna ubistva sa gotovo dvadesetak nersvijetljenih, što je inače regionalni i evropski prosjek, a tome težimo, zar ne?

Najsvježiji primjer visokopostignutih tranzicionih, demokratsko-reformskih crnogorsko-evropskih standarda je višemjesečna krađa struje iz evropskog elektrosistema  – “interkonekcije” – (februar – maj), koji je kao slučaj razmatran čak u Briselu među visokim evropskim zvaničnicima i institucijama. Napredak je ujedno dostignut i činjenicom da zvanične vlasti sa političko-partijskom koalicijom DPS-SDP upravo – (ne) činjenjem – istrajavaju već pune dvije decenije na pronalaženju prav(n)og rješenja za tako značajan privredni subjekt kakav je KAP, koji iako u privatnom većinskom vlasništvu nastoji da i dalje radi u korist političkih oligarha i istrajnih vlasnika koji nikako da se odreču benefita i “zlatne koke”, a sve u interesu (pre)bogatih i prosperitetnih građana čije mjesečne zarade kod zaposlenih stoje na visokom evropskom prosijeku od cijelih 478,00 eura!

Samo je crnogorska demokratija i sudska reforma dostigla tako visok evropski standard koji je garant, sa državnom dozvolom ili bez nje odnosno sa blagoslovom “Da je vječna Crna Gora”, prećutnom omogućavanju krađe struje, šverca cigareta, trgovina oružjem, dilovanje narkotika i ko zna sve čime, a da za sve to niko ne odgovara odnosno radi viših državnih, političkih i ličnih interesa nema odgovornih ili niko o tome ne zna ništa; bolje reći zvanične institucije, visoke državne i partijske ličnosti „nemaju potpunu informaciju“ sem nekih sumnjivih naznaka, koje im ne pružaju valjane argumente da nadležne institucije i njihovi organi preduzmu (o)zbiljne istražne i operativne radnje. Samo se u Crnoj Gori može desiti da za preprodaju par grama droge preprodavac bude kažnjen sa par godina zatvora, a oni koji diluju nekoliko stotina kilograma raznih opojnih supstanci budu oslobođeni usled nedostatka dokaza ili prođu sa nekoliko mjeseci „pritvora“ u krajnjem manjom zatvorskom kaznom!

Kako se moglo desiti u tako ekonomski prosperitetnoj, demokratskoj, reformskoj i prav(n)oj a nezavisnoj državi da njeni ekonomski stručnjaci i eksperti neoliberlne ekonomskog koncepta već pune dvije decenije traže rješenje za spas KAP-a, kao najmoćnijeg privrednog subjekta, a da im je ono upravo bilo tu pred nosem da se jednostavno krađom – lopovlukom odnosno t(r)ajno-javnom (ne)ovlašćenom nabavkom struje proizvodnja u inače “održivom” privrednom subjektu može veoma lako nastaviti sve dotle dok ih neko ne otkrije ili (o)pomene da se tako ne može dalje!

Kako je crnogorskim ekonomskim ekspertima promaklo tako jednostavno rješenje koje im se i danas nudi, a oni ga previđaju, da angažuju sve nezaposlene i time ispune obećanje novog-starog premijera da se otvori 40.000 radnih mjesta u tako važnom privrednom gigantu i naravno da se pitanje nezaposlenosti jednom za svagda, dok su onim na vlasti, riješi – skine sa dnevnog reda? Svakako da je takvo rješenje iznuđeno i zbog toga bi svi zaposleni radili volonterski, po ugledu na nekadašnje omladinske radne akcije, a građani bi solidarno plaćali dodatno potrošenu struju u KAP-u, ako ne bude u mogućnosti da je i dalje krade odnosno neovlašćeno uzima – pozajmljuje!

Demokratska, ekološka, ekonomski prosperitetna i reformska, evropska Crna Gora ne vidi ništa loše u tome što neko na visokom i zvaničnom nivou krade odnosno (ne)ovlašćeno, a privremeno, troši nečiju struju sve dok ne bude otkriven ili dok im koaliciona vlast a bogme i sa njima opozicija u parlamentu ne kaže da „naprave pauzu“, pa sve potrebe za nedostajućim megavatima nadoknade preko povećanja cijene struji i sve to po ko zna koji put stave na leđa njenih ekonomski prosperitetnih građana.

Zbog ove bruke koja je pukla, a uvjeren sam da se za nju odavno znalo, makar nadležni i odgovorni u KAP-u, teško je a ne postaviti par pitanja: “Ko je i u čijem je interesu krao struju – (ne)ovlašćeno i privremeno vršio pozajmicu struje iz evropske interkonekcije”? Da li je takvih slučajeva bilo prije i da li će građani snositi cijelu odgovornost, jer njihova politička elita i koaliciona vlast o svemu tome nije imala pojma ili je samo bila nedovoljno informisana!

Naravno da će crnogorska demokratska koaliciona vlast sa (ne)poslušnom i (ne)odgovornom opozicijom o svemu  ozbiljno, nadugačko i naširoko raspravljati u parlamentu i donijeti važan i nadasve politički ozbiljan i odgovoran zaključak, koji će biti obavezujući samo za građane nezavisne Crne Gore da istrpe još jedno povećanje struje sve u cilju da se (pri)pomogne ne KAP-u nego sirotim vlasnicima i „nacionalno osviješćenoj političkoj eliti” crnogorskoj, koji upravljaju tim uveliko „održivim” privrednim gigantom, a sve pod motom “Da je vječna Crna Gora”?

Generalno jesam za spas KAP-a iako mu nema spasa (slično se izrazio ministar finansija) i lično sam ubijeđen da nije jedini privredni subjekt koji posluje za interese političke elite i većinskog vlasnika sa brojnim rukovodećim kadrom, odnosno za opstanak tako (sp)osobne (ruko)vodeće strukture, a sve na teret crnogorskih građana da se krade i troši struja. To je jedan privredni subjekt koji samo proizvodi gubitke od samog njegovog osnivanja i početka rada, pa za taj period do dolaska “mladih, lijepih i (još) pametnih” nema ničije odgovornosti!!! Što je bilo neka je bilo, tako bi rekli ovi koji danas upravljaju – vladaju Crnom Gorom pune 23 godine. A koliko je još onih privrednih subjekata koji kradu ne samo struju, nego zaposlenima ne uplaćuju socijalno, zdravstveno, penzijsko i tako dalje i tome slično? Sve  je to proizvod ove „nacionalno osviješćene političke elite“ nastale u njenom “ratu za mir”.

A šta tek reći za brojne afere: SNIMAK, AVALA-ZAVALA, TELENOR, gradnju i raspodjelu sindikalnih stanova, i mnogo drugih znanih i neznanih, o kojima će se jednoga dana ipak progovoriti. Treba li nekog upitati da li u svim tim aferama ima udjela “nacionalno osviješćena politička elita“, koliko je ona daleko od svega toga i sa kojim ona sve informacijama raspolaže o navedenom?

Dvije su velike i “nesporne tekovine“ generacije “mladi, lijepi i (još) pametni” u njihovoj nesmjenjivoj skoro dvo i po decenijskoj vlasti u Crnoj Gori a to su: da se samo pod blagoslovom državnim ili visokih političkih zvaničnika može švercovati duvan, vršiti krađa – (ne)ovlašćena pozajmica struje a da niko pojedinačno ne bude odgovoran za učinjeno; da su kriminalci “ljudi sa moralom”, a da su lopovi-krađuni samo osobe koje u višem interesu privremeno otuđuju imovinu građana, pa kad budu otkriveni oni samo bivaju politički ili sudski (o)pomenuti, jer se sve radi(lo) u interesu “nacionalno osviješćene političke elite” i (o)čuvanju biološke supstance građana Crne Gore!

Naravno, da poslije svega, slijedi neizostavan njihov slogan, geslo, deviza-moto: ”Da je vječna Crna Gora”, da se na demokratski način vrši neovlašćena pozajmica struje uz prećutnu dozvolu političke elite na vlasti sve u cilju evropskih standarda i crnogorske tradicije utemeljene u period od posljednje decenije 20. vijeka do danas; i još treba dodati neka je vječna koalicija i sa njom dobar dio opozicije pa da svi oni zajedno žive standardom većine crnogorskih građana zbog kojih su i došli na vlast ”za bolji život”!

Podgorica, petak, 07. jun 2013. godine                           Dr Momčilo Dušanov Pejović